Trwają prace wokół ustawy kaucyjnej, która ma wejść w życie 1 stycznia 2025 roku. Po wyborach parlamentarnych 15 października 2023 i zmianie władzy, nowe kierownictwo Ministerstwa Klimatu i Środowiska podjęło się gruntownej analizy regulacji oraz jej ponownej konsultacji z przedsiębiorcami, samorządowcami oraz organizacjami ekologicznymi, w celu doszlifowania poszczególnych zapisów. MKiŚ przedstawiło szereg propozycji zmian, które wkrótce trafią do Sejmu.

Anita Sowińska, wiceministra Klimatu i Środowiska, zaprezentowała efekty analiz i konsultacji, proponując szereg istotnych zmian w ustawie. Znalazły się wśród nich m.in. modyfikacje w zakresie podatku VAT, wprowadzenie koncepcji „podążania” kaucji za produktem oraz dostosowanie wysokości kaucji do rodzaju opakowania – 50 groszy za opakowania plastikowe i puszki metalowe, oraz 1 złoty za butelki szklane wielokrotnego użytku. Zdaniem przyszłych operatorów systemu, Polska jest gotowa na jego wdrożenie w takim modelu, jaki zapisano w ustawie.

„Branża podjęła duże wysiłki finansowe i organizacyjne, żeby przygotować uruchomienie systemu, który powinien wystartować, a dalsze przeciąganie niczemu nie służy. Wszyscy są gotowi, szczególnie małe sklepy bardzo odpowiedzialnie podchodzą do tematu, organizując punkty zbiórki manualnej, bo nie chcą być wykluczone z systemu i chcą w nim uczestniczyć” – mówi Magdalena Markiewicz, prezes zarządu, „PolKa” Operatora Systemu kaucyjnego not for profit S.A.

Nanoszone przez resort klimatu zmiany mają być wkrótce skierowane do Sejmu. Fakt ten zaczął być jednak wykorzystywany do gry rynkowej przez firmy i organizacje, które od początku prac nad ustawą starały się nie dopuścić do jej wejścia w życie. Wynikało to z faktu, iż nowe rozwiązania prawne i organizacyjne oparte zostały na nowoczesnych, konkurencyjnych zasadach, uniemożliwiających tworzenie monopoli, co z kolei stworzyło szansę na wejście do niego także wielu małym i średnim polskim przedsiębiorcom. Mamy dzięki nim szanse zbliżyć się do efektywności zbiórki na poziomie europejskim.

„Rozwiązania europejskie działają bardzo dobrze i charakteryzują się dużą efektywnością, wynoszącą nawet ponad 90 proc. poziomów zbiórki. Trudno to sobie wyobrazić w systemach gminnych, które są mniej efektywne – w polskich warunkach pozwalając zebrać raptem 50 proc. wprowadzonych na rynek butelek PET. Z drugiej strony, po wprowadzeniu podobnego do naszego modelu kaucyjnego na Słowacji, małe sklepy stanowią coraz większy odsetek wśród jednostek handlowych funkcjonujących w systemie i jest ich już w nim więcej, niż dużych placówek handlowych, które muszą do niego wejść obligatoryjnie. Model więc się sprawdza. Odnosząc się do legislacji, pewne zmiany w zapisach ustawy są konieczne i są one obecnie wprowadzane przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska, natomiast nie powinno to absolutnie zatrzymać terminu wejścia ustawy w życie” – zaznacza Filip Piotrowski, ekspert ds. GOZ z UNEP/GRID-Warszawa, czyli organizacji afiliowanej przy Programie ONZ ds. Środowiska

Biorąc pod uwagę, że wiele podmiotów, w tym szczególnie branża sprzedaży detalicznej, rozpoczęło już poważne przygotowania się do wejścia ustawy kaucyjnej w życie, regulacja musi zostać wdrożona bez zbędnych przeciągnięć czasowych, oczywiście po wcześniejszych konsultacjach z wszystkimi zainteresowanymi stronami. Nie można ciągle trzymać w niepewności przedsiębiorców, którzy nie wiedzą, czy powinni na serio ponosić koszty przygotowań do wejścia w życie systemu.

„Uważamy, że nie wolno już mówić o odłożeniu systemu kaucyjnego na później. Ustawa obowiązuje, a wiele podmiotów ponosi już koszty, aby być gotowym na 1 stycznia 2025. Przecież sklepy nie mogą czekać do ostatniej chwili. Muszą być gotowe, kiedy konsumenci zechcą oddać butelkę albo puszkę po 1 stycznia 2025 r., przygotować miejsca odbioru i systemy IT. W tej sytuacji, kiedy jedna strona ponosi już wydatki, argumenty przeciwników ustawy są populistyczne i nieprawdziwe. Odległe przesuniecie terminu byłoby mocno nie fair wobec wszystkich, którzy potraktowali obowiązujące prawo poważnie i się przygotowują” – tłumaczy Aleksander Traple, prezes ZWROTKA SA, polskiego przedsiębiorstwa budującego system kaucyjny.

Warto w tym kontekście podkreślić, że z danych resortu klimatu wynika, że ponad 85 proc. mieszkańców Polski wyraża wsparcie dla nowego systemu kaucyjnego, a aż 91 proc. zadeklarowało gotowość do oddawania opakowań zwrotnych. Jest to wyjątkowo wysoki poziom zaufania, którego nie można zawieść. Jest to też społeczny kapitał ku temu, by wprowadzana w życie ustawa przyczyniła się do dobrego funkcjonowania systemu obrotu opakowaniami. Polski konsument jest świadomy zalet nowo wprowadzanego systemu kaucyjnego i to pomimo wciąż trwającej kampanii dezinformacji wokół tego projektu.

„Od samego początku pojawiało się wokół ustawy wiele mitów oraz nieprawdziwych informacji na temat systemu kaucyjnego. Dlatego należy kłaść nacisk na fakty i rzetelne informacje. Wprowadzenie systemu kaucyjnego to szansa na rzeczywistą poprawę stanu naszego środowiska naturalnego, której nie możemy zmarnować’ – podkreśla Aleksander Traple.

Wśród powielanych w mediach nieprawdziwych informacji na początek wysuwa się ta, iż system kaucyjny wygeneruje dodatkowe 3 miliardy złotych podatku VAT, który zostanie opłacony przez polskich obywateli. W rzeczywistości Ministerstwo Klimatu i Środowiska zapowiedziało zwolnienie kaucji z podatku VAT od 1 stycznia 2025 roku. Przeciwnicy wprowadzenia ustawy powtarzają także mantrę, jakoby system kaucyjny nie zapewniał zwrotu kaucji pobranej w sklepach przy zakupie napojów. Tę tezę także prostował resort klimatu, informując o wprowadzeniu systemu obiegu kaucji, która będzie podążać za produktem w całym łańcuchu sprzedaży. Kolejnym mitem jest informacja, dotycząca potencjalnych miliardowych oszustw przy rozliczaniu zebranych opakowań i pobranej kaucji, co ma doprowadzić do bankructwa operatorów systemu i sklepów detalicznych oraz strat dla skarbu państwa. W rzeczywistości system będzie regulowany, chroniony przed nieprawidłowościami, a jego infrastruktura będzie posiadała odpowiednie zabezpieczenia. Starszy się także Polaków rzekomym ogromnym wzrostem cen napojów. Tymczasem koszt systemu kaucyjnego dla wprowadzających napoje wynosi od 9 do 10 groszy za butelkę lub puszkę. Zdaniem oponentów ustawy, obowiązujące przepisy naruszają też zasadę równości podmiotów gospodarczych i tworzą bariery w dostępie do rynku, co jest sprzeczne z Konstytucją RP. Zapominają jednak nadmienić, że obecne przepisy umożliwiają wszystkim wprowadzającym produkty w opakowaniach na napoje przystąpienie do systemu kaucyjnego. Kolejnym rozpowszechnianym mitem jest ten, jakoby przedsiębiorcy wprowadzający napoje do obrotu poniosą miliardowe kary z tytułu braku możliwości realizacji obowiązków związanych z systemem kaucyjnym, co przerzucą na konsumentów. Prawda zaś jest taka, że stawka opłaty produktowej w 2025 roku wynosi 0,10 zł/kg, i nawet przy zerowym zbieraniu opakowań kaucjonowanych, co jest nieprawdopodobne, skutki finansowe dla przedsiębiorców będą znikome. Transferuje się także do mediów tezę, że nikt w Polsce nie jest gotowy na wprowadzenie systemu kaucyjnego i system nie zdąży ruszyć od dnia 1 stycznia 2025 roku. To jednak też nieprawda.

Publicznie wiadomo już co najmniej o kilku operatorach systemu kaucyjnego, tworzonych przez pojedynczych graczy lub konsorcja, kolejne zapowiadają wejście na rynek. Firmy te są tworzone przez organizacje odzysku i wprowadzających opakowania, firmy krajowe jak i międzynarodowe. Budują one struktury, systemy informatyczne, inwestują w kaucjomaty etc. System ruszy, bo wielu zabrało się do pracy. Tego nie można zmarnować. Jego wprowadzenie to ważny krok na drodze do zrównoważonego i przyjaznego środowisku sposobu życia.

„Trwająca kampania dezinformacyjna, choć niedopuszczalna, jest dla mnie w pewien sposób zrozumiała. Jądrem polskich regulacji jest oparcie systemu kaucyjnego na więcej niż jednym operatorze. Jest to nowoczesne, prokonsumenckie i demokratyczne rozwiązanie, które odsuwa groźbę monopolizacji sektora przez jednego gracza, stworzonego, wzorem starych rozwiązań sprzed kilkunastu lat, przez największe koncerny napojowe i spożywcze, które narzucą konsumentom i państwu swoje nienegocjowane zasady gry. To ślepa uliczka, na którą pod żadnym pozorem nie powinniśmy wchodzić” – dodaje Aleksander Traple.

Źródło informacji: Ogólnopolska Izba Gospodarcza Ochrony Środowiska

Nie będzie parkingu wielopoziomowego w Świnoujściu. Umowę na jego budowę obok miejskiego targowiska podpisano dwa lata temu, ale firma go nie wybudowała.

Na parkingu miało zaparkować 320 samochodów. Miał powstać na terenie dzierżawionym przez samorząd. Jak czytamy w komunikacie opublikowanym przez miasto Świnoujście, firma chcąca wybudować  parking wielopoziomowy przy ulicy Kołłątaja – nagle wycofała się. W związku z niezrealizowaniem inwestycji Miasto nałożyło na spółkę 50 tys. złotych kary.

Parking miał mieć 4 kondygnacje i być jednym z pierwszych tego obiektów w tej części miasta. Świnoujście od lat boryka się z mała ilością miejsc parkingowych.

W procesie transformacji energetycznej wodór ma potencjał stać się kluczowym czynnikiem napędowym. Jednak osiągnięcie tego wymaga współpracy na szczeblu międzynarodowym, obniżenia kosztów oraz integracji z istniejącymi systemami energetycznymi. Dopiero wtedy będziemy mogli wykorzystać jego pełny potencjał.

Kluczową kwestią dla przyspieszenia rozwiązań w zakresie regulacji i certyfikacji wodoru jest współpraca międzynarodowych organizacji. „Powinny one współpracować, ułatwiając komunikację między sektorem przemysłowym, środowiskiem akademickim, instytutami badawczymi, inwestorami kapitałowymi i szerszą społecznością zainteresowanych stron” – mówi Jose Oliveira Paulo, prezes Zarządu Klastra Technologiczny na rzecz Konkurencyjności w Energetyce. Wprowadzenie spójnych standardów i przepisów jest kluczowe dla budowy zaufania do technologii wodorowych i umożliwienia im skutecznego wdrożenia. Ma to kluczowe znaczenie dla przyspieszenia rozwiązań w zakresie regulacji i certyfikacji wodoru oraz pomocy w budowaniu wykwalifikowanej siły roboczej dla czystej gospodarki wodorowej.

Kolejnym istotnym wyzwaniem jest obniżenie kosztów związanych z produkcją, dystrybucją i użytkowaniem wodoru. Veronika Vohlidkova, członek zarządu i dyrektor wykonawczy Czeskiej Platformy Technologicznej Wodoru, zauważyła, że aby osiągnąć postęp, musimy przyspieszyć wdrażanie technologii wodorowych i obniżyć koszty. „Złagodzenie przepisów oraz przyjęcie bardziej neutralnego technologicznie podejścia do niskoemisyjnego wodoru są krokami niezbędnymi do osiągnięcia dojrzałości sektora” – wyjaśnia V. Vohlidkova. Rygorystyczne przepisy mogą utrudniać realizację projektów, dlatego elastyczne podejście jest kluczowym aspektem.

Integracja ekosystemów czystego wodoru z przekształcającymi się systemami energetycznymi jest nieunikniona. W regionie Europy Środkowej i Wschodniej inicjatywa 3 Seas może odegrać kluczową rolę. „Rada 3 Seas będzie pracować nad jak najszybszym udostępnieniem wodoru do szerokiego zastosowania w przemyśle, energetyce i transporcie” – wyjaśnia Jan Weiterschutz, prezes Słowackiego Narodowego Stowarzyszenia Wodorowego. Ta inicjatywa ma na celu przyspieszenie integracji wodoru z istniejącymi infrastrukturami energetycznymi, co może przyczynić się do zwiększenia efektywności energetycznej i redukcji emisji gazów cieplarnianych.

Wiodąca pozycja Unii Europejskiej w zakresie czystych technologii wodorowych i ram politycznych jest wielką wartością dla globalnej gospodarki wodorowej. „Kraje takie jak Niemcy mają stać się importerami czystego wodoru poprzez mechanizm rynku czystego wodoru i programy wsparcia, co stanowi cenną lekcję dla Korei, która również przewiduje znaczny import czystego wodoru” – mówi Jaedo Moon, założyciel Global Hydrogen Industrial Associations Alliance i były przewodniczący H2KOREA. Podkreśla on także, że jednocześnie koreańskie firmy przodują w zastosowaniach wodoru, takich jak FCEV i ogniwa paliwowe, oferując krajom europejskim idealnego partnera do rozbudowy ekosystemu wodorowego. „Międzynarodowe platformy, takie jak Global Hydrogen Industrial Associations Alliance, odegrają kluczową rolę w ułatwianiu wymiany informacji, polityki i współpracy między przedsiębiorstwami, ostatecznie przyspieszając naszą wspólną podróż w kierunku przyszłości Net Zero” – dodaje J. Moon.

Obecnie wodór ewoluuje jako rozwiązanie energetyczne, głównie z powodu wysokich kosztów i rygorystycznych przepisów. Jednak przy odpowiednim wsparciu ze strony rządów, sektora prywatnego oraz międzynarodowych organizacji wodór może stać się rewolucyjnym rozwiązaniem, które będzie odgrywać kluczową rolę w transformacji energetycznej, transporcie i biznesie. Wdrożenie bardziej przyjaznych regulacji oraz kontynuacja badań i innowacji mogą znacząco przyspieszyć ten proces i umożliwić wodorowi wykorzystanie jego pełnego potencjału.

Środkowoeuropejskie Forum Technologii Wodorowych H2POLAND oraz Środkowoeuropejskie Forum Dekarbonizacji NetZero odbędą się na terenie Międzynarodowych Targów Poznańskich w dniach 24-25 kwietnia 2024 roku.

www.h2poland.com.pl

Źródło informacji: H2Poland

Wieloaspektowy bilans dwóch dekad członkostwa Polski w Unii Europejskiej to temat zaprezentowanego w środę raportu „20 lat Polski w Unii Europejskiej” przygotowanego przez zaproszonych do współpracy przez Polską Agencję Prasową naukowców i ekspertów, m.in. Andrzeja Porawskiego, dyrektora Związku Miast Polskich.

Publikacja została zaprezentowana podczas konferencji podsumowującej dwie dekady członkostwa Polski w Unii Europejskiej w Centrum Prasowym PAP w Warszawie. W wydarzeniu wzięli udział m.in. były prezydent Aleksander Kwaśniewski oraz byli premierzy Jerzy Buzek i Jan Krzysztof Bielecki.

Z okazji 20. rocznicy przystąpienia Polski do UE Polska Agencja Prasowa poprosiła kilkunastu ekspertów i naukowców o podsumowanie przemian, jakie nastąpiły w tym czasie w naszym kraju. Dodatkowo zaprosiliśmy do współpracy szesnaście urzędów marszałkowskich, aby zaprezentowały bilans naszego członkostwa w UE widziany z perspektywy regionów.

Publikacja rozpoczyna się analizą przemian gospodarczych wynikających z członkostwa Polski w UE. Przygotowali ją profesorowie Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie dr hab. Adam A. Ambroziak, prof. dr hab. Mariusz Próchniak, dr hab. Michał Schwabe, prof. dr hab. Elżbieta Kawecka-Wyrzykowska oraz dr Dariusz Mongiało z tej samej uczelni.

Kolejne rozdziały stworzyli odpowiednio: prof. dr hab. Andrzej Rychard (Instytut Filozofii i Socjologii Polska Akademia Nauk) – Społeczeństwo, dr hab. Monika Stanny (Instytut Rozwoju Wsi i Rolnictwa, Polska Akademia Nauk) – Wieś, dr hab. Wawrzyniec Czubak i dr inż. Krzysztof Pawłowski (Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu) – Rolnictwo, dr hab. inż. Krystian Szczepański (Instytut Ochrony Środowiska–Państwowy Instytut Badawczy – Środowisko, Andrzej Porawski (dyrektor Biura Związku Miast Polskich) – Samorządy, prof. dr hab. Bogusław Śliwerski (Uniwersytet Łódzki) –Edukacja, prof. dr hab. n. med. Jacek Jassem (Gdański Uniwersytet Medyczny ), Adam Kozierkiewicz (Ośrodek Analiz Uniwersyteckich Sp. z o.o.) i Dariusz Gilewski (ekspert ochrony zdrowia) – Zdrowie, prof. dr hab. Przemysław Śleszyński (Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania, Polska Akademia Nauk) – Transport oraz prof. Danuta Hübner (posłanka do Parlamentu Europejskiego VII, VIII i IX kadencji) – Wyzwania UE.

„1 maja 2024 roku mija 20 lat od przystąpienia Polski do Unii Europejskiej. Nie ulega wątpliwości, że skutecznie wykorzystaliśmy ten okres. Znaleźliśmy się w grupie krajów członkowskich o najszybszym tempie dokonujących się zmian – zmniejszyliśmy nasz dystans względem średniego poziomu rozwoju krajów unijnych z 51,5 proc. PKB per capita w 2004 roku do 80 proc. obecnie” – napisała w słowie wstępnym raportu minister funduszy i polityki regionalnej Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz.

Szefowa resortu funduszy zwróciła również uwagę, że w ciągu ostatnich dwóch dekad wzrosły w Polsce nakłady na działalność badawczą i rozwojową (z 0,55 proc. w 2004 roku do 1,46 proc. PKB w 2022 r.), spadło bezrobocie (z blisko 20 proc. do 3 proc. w końcu 2023 r.) i wzrósł dostęp gospodarstw domowych do internetu szerokopasmowego (z 8,1 proc. do blisko 93 proc.).

„A to tylko kilka przykładów postępu, który dokonał się w ciągu tych 20 lat dzięki obecności Polski na wspólnym rynku europejskim i wykorzystaniu środków UE. A przypomnijmy, że do Polski trafiły z samej polityki spójności środki o wartości przeszło 161 mld euro, które wspierały inwestycje transportowe, energetyczne, w ochronę środowiska, innowacyjność i rozwój przedsiębiorstw czy wreszcie całą sferę społeczną. Z Funduszy Europejskich finansowano w Polsce nie tylko wielkoskalowe inwestycje, lecz także tysiące lokalnych projektów będących blisko obywateli, ich codziennych spraw i potrzeb” – napisała Pełczyńska-Nałęcz.

Szefowa MFiPR podkreśliła, że wyzwaniem na kolejne lata będzie dalsze mądre inwestowanie funduszy unijnych.

„Jest to szczególnie ważne obecnie, gdy możemy wykorzystać dwa nowe instrumenty. Fundusz na rzecz Sprawiedliwej Transformacji z alokacją dla Polski sięgającą 3,8 mld euro ma na celu wsparcie regionów najbardziej dotkniętych skutkami transformacji w kierunku neutralności klimatycznej (…) oraz Instrument na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności, z którego Polska może otrzymać blisko 60 mld euro, stanowi odpowiedź na kryzysy, z którymi Europa mierzy się od wybuchu pandemii COVID-19 w 2020 roku. Wspiera on zmiany systemowe w gospodarce oraz inwestycje związane z niezależnością energetyczną, transformacją ekologiczną i cyfrową, jak również w sektorze ochrony zdrowia czy edukacji” – zaznaczyła minister funduszy.

Słowem wstępnym opatrzył nasz raport również Adam Szłapka, minister ds. Unii Europejskiej.

„W Unii jesteśmy nie tylko bezpieczniejsi, lecz także bogatsi, bardziej otwarci i wykształceni. Rozwój Polski widać w wielkich miastach i najmniejszych wsiach. Codziennie korzystamy z tego, co razem tworzymy” – napisał.

Ostatni z eksperckich rozdziałów raportu został poświęcony wyzwaniom stającym dziś przed UE oraz perspektywom Wspólnoty na przyszłość. „Unia Europejska jutra zaczyna się dziś” – przekonuje autorka tej części publikacji prof. Danuta Hübner, posłanka do Parlamentu Europejskiego VII, VIII i IX kadencji.

„Aby sprostać wyzwaniom globalnym, Unia musi wytworzyć nie tylko spójność swoich polityk i polityczną determinację w relacjach zewnętrznych, lecz także wewnętrzną odporność. Przywódcy, którzy zostaną wybrani do kierowania głównymi instytucjami europejskimi, powinni wzmocnić budowanie konsensusu na rzecz otwartej i rozwijającej się gospodarki europejskiej” – napisała prof. Hübner.

Raport do pobrania tutaj: https://samorzad.pap.pl/kategoria/aktualnosci/ekspercki-raport-pap-jak-dwie-dekady-czlonkostwa-w-ue-przeobrazily-polske

Źródło informacji: Serwis Samorządowy PAP

W ubiegłym roku zachodniopomorscy urzędnicy nałożyli grzywny na 407 rodziców, za to, że nie wykonują obowiązkowych szczepień swoim dzieciom. – Nieszczepienie swojego syna czy córki jest zagrożeniem nie tylko dla tego konkretnego dziecka, ale też dla wszystkich innych, z którym ma ono kontakt – podkreśla wojewoda zachodniopomorski Adam Rudawski.

Nowoczesna medycyna i ogromna wiedza na temat szczepień pokazują, że są one tak samo ważnym elementem zdrowego stylu życia, jak dieta, regularny sen, ruch, czy unikanie stresu. Niestety coraz więcej osób podważa tę tezę i postanawia nie szczepić swoich dzieci. Tacy rodzice są wzywani i upominani przez sanepid. Jeśli to nie przynosi efektu, sprawa na wniosek państwowego powiatowego inspektora sanitarnego, trafia do wojewody, a ten może na rodziców nałożyć karę grzywny.

Wysokość pierwszej grzywny na terenie naszego regionu wynosi 500 zł. W przypadku dalszego nieszczepienia dzieci kwota ta jest kolejno podwyższana do nawet kilku tysięcy złotych. Nie może przekroczyć jednak 50 tys. zł na jednego rodzica. W 2021 roku w naszym województwie nałożono 103 takie kary, rok później było ich już 196. Niestety w 2023 roku ich liczba wzrosła do 407. Suma grzywien za ubiegły rok wynosi ponad 215 tys. zł.

– Wolałbym, aby nikogo nie trzeba było w ten sposób karać, ale niestety coraz więcej rodziców lekceważy obowiązkowe szczepienia swoich dzieci – mówi Adam Rudawski, wojewoda zachodniopomorski. – Jest to dla mnie niezrozumiałe, bo przecież jako rodzice chcemy dla naszych dzieci jak najlepiej, troszczymy się o ich zdrowie i życie. Unikając szczepień narażamy na niebezpieczeństwo nie tylko naszą pociechę, ale też innych ludzi. To skrajnie nieodpowiedzialne.

– Szczepienia to najskuteczniejszy sposób leczenia – zapobiegania chorobom w dorobku medycyny – mówi dr n. med. Paweł Gonerko, pediatra, alergolog, konsultant wojewódzki ds. chorób płuc dzieci. – W sposób oczywisty pokazują to dane zachorowań i umieralności dzieci przed i po wprowadzeniu szczepień. W USA rocznie chorowało milion dzieci, a umierało ok. 10 000. Po wprowadzeniu szczepień liczba zachorowań spadła do ok. 20 000, a zgonów do 30. Wtedy nikt nie miał wątpliwości. Czemu teraz tak trudno docenić te efekty i wszędzie widzi się powikłania? Dziś dzieci w Polsce nie chorują na błonicę, polio, krztusiec czy odrę – szczepimy na choroby których nie widzimy, ale to nie znaczy, że ich nie ma. Pytanie czy na prawdę musimy zobaczyć ciężko chorujące, a czasem umierające dzieci, żeby ponownie uwierzyć w moc szczepień?

W dniach od 21 do 27 kwietnia obchodzimy Europejski Tydzień Szczepień. Z tej okazji w całej Polsce odbywają się akcje informacyjne i promujące szczepienia. Szereg działań zaplanowała także Państwowa Inspekcja Sanitarna województwa zachodniopomorskiego. Od dziś do piątku w godz. od 12-13 pod nr tel. 91 462 42 70 czynna jest infolinia dotycząca szczepień. W środę na stronie internetowej WSSE Szczecin wziąć udział można w tematycznym quizie, a w najbliższy piątek o godz. 11 rozpocznie się darmowy webinar ze specjalistami dla dzieci i dorosłych pt. „Pamiętaj o szczepieniach, zadbaj o ochronę siebie i swoich najbliższych”. Poruszana tematyka dotyczyć będzie m.in. odporności najmłodszych, szczepień dla podróżujących i konsekwencji braku szczepień. Szczegóły znaleźć można na stronie: https://www.gov.pl/web/wsse-szczecin