Połącz się z nami
„Tomasz

Lokalne

Bezcenny relikwiarz. Na tropie skarbu!

Opublikowano

w dniu

[dropcap]C[/dropcap]zytaliście książki o przygodach Pana Samochodzika? Szukaliście skarbów u babci na strychu, albo w ciemnym bunkrze na wydmach? Większość z was pewnie z takich zabaw już dawno wyrosła… Ale są tacy, którzy mają 50, a nawet 80 lat i cały czas szukają skarbów! Bursztynowej Komnaty, kasy pułkowej  Samsonowa, czy słynnego złota Wrocławia… Wiele z tych skarbów istnieje naprawdę. Podobnie jest ze słynnym skarbem z katedry kamieńskiej. Okazuje się, że może być schowany tuż pod naszym nosem!

Wspólnie z Kurierem Szczecińskim rozpoczynamy śledztwo i ruszamy śladami jednego z najcenniejszych, zaginionych w czasie II wojny światowej zabytków! Czy nowe, sensacyjne dokumenty zawiodą nas do miejsca ukrycia tego bezcennego skarbu- relikwiarza św. Korduli?

Niezwykłe losy relikwiarza

Dziś zaczynamy śledztwo, które ma wyjaśnić nieznane losy najcenniejszego z zaginionych skarbów z Katedry Kamieńskiej – relikwiarza św. Korduli. Szkatuła przepadła pod koniec II wojny światowej, gdy do Kamienia Pomorskiego zbliżała się Armia Czerwona. Skarby katedralne zostały zdeponowane w majątku hrabiego Hasso von Fleminga w Benicach. W nocy z 4 na 5 marca 1945 roku skrzynie z bezcennymi zabytkami zostały załadowane na wozy i wraz z Flemingiem, jego rodziną oraz mieszkańcami Benic opuściły podkamieńską posiadłość. Do Niemiec najprawdopodobniej nigdy nie trafiły. Przepadły w wojennej zawierusze gdzieś w okolicach Wolina. Tak w skrócie brzmi najpopularniejsza wersja wydarzeń. Wersja, która – przynajmniej częściowo – jest kwestionowana przez część badaczy. My nasze śledztwo rozpoczniemy od Królewca. To właśnie tam nowe światło na tajemnicę zniknięcia relikwiarza rzucił Awenir Owsianow, szef Wydziału Poszukiwań Zaginionych Zabytków w Królewcu, słynny rosyjski poszukiwacz Bursztynowej Komnaty.

Do pierwszego spotkania z Owsianowem w Królewcu doszło w 2013 roku. Lody zostały szybko przełamane! Na zdjęciu: Owsianow wskazuje na planie fortu nr 3 miejsce odnalezienia skarbu z muzeum archeologicznego.

Do pierwszego spotkania z Owsianowem w Królewcu doszło w 2013 roku. Lody zostały szybko przełamane! Na zdjęciu: Owsianow wskazuje na planie fortu nr 3 miejsce odnalezienia skarbu z muzeum archeologicznego.

Do pierwszego spotkania z naczelnikiem wydziału zajmującego się poszukiwaniem dóbr kultury w okręgu kaliningradzkim doszło przed trzema laty. Pasjonaci historii z Fortu Gerharda pojechali do Królewca na zaproszenie Rosjan, którzy szukali pomysłu na zagospodarowanie tutejszych fortów. Pierwsze rozmowy były tylko wstępem do kolejnych spotkaniach i ciągnących się godzinami dyskusji do białego rana. Nie tylko na temat królewieckich fortów…

Wizyta w Krainie Króla Olcha

Wyprawa do Królewca była realizacją dziecięcych marzeń. Podróżą do tajemniczego świata z baśni o skarbach, opuszczonych miastach i lasach pełnych dziwacznych stworów.  Do krainy znanej tylko z albumu z archiwalnymi, przedwojennymi zdjęciami ukazującymi hanzeatyckie miasto, drogi z kocich łbów, idylliczne krajobrazy pełne krzyżackich warowni. Ale przede wszystkim do miasta, gdzie zaginęła i być może została ukryta Bursztynowa Komnata.

Gdy pierwszy raz przejeżdżaliśmy przez granicę okręgu kaliningradzkiego nie ukrywałem olbrzymiego podniecenia. I choć współczesnych Kaliningrad przytłoczył nas swoim nowym, socjalistycznym, betonowych obliczem, to cały czas czułem magię tego miasta. Centrum Kaliningradu  zostało zabudowane nowoczesnymi wieżowcami. Sowiecka władza ludowa, mimo protestów wysadziła w powietrze nawet prastary zamek, by wybudować w centralnej części miasta betonowy dom partii, który zresztą nigdy nie został dokończony. Ale przedmieścia zachowały się niemal w całości. Wraz z potężną, dziewiętnastowieczną  twierdzą, która była celem naszej podróży. Gospodarze zakwaterowali nas w Orłowce, małej wsi z rezydencją z XIX wieku, w której obecnie znajduje się hotel. Gdy tuż po porannym śniadaniu wszedłem do małej sali konferencyjnej, w której polski zespół miał się spotkać z Rosjanami, w tym przedstawicielami miejscowego rządu, stanąłem jak wryty! Okazało się, że jednym z ekspertów strony rosyjskiej jest Awenir Piotrowicz Owsianow, najsłynniejszy żyjący wówczas rosyjski poszukiwacz Bursztynowej Komnaty, szef Wydziału Poszukiwań Zaginionych Dzieł Sztuki. Wiedziałem, że moja wizyta w Kaliningradzie będzie wyjątkowa.

Skarby pod nogami

stein

Georg Stein- rodzony w 1923 roku w Królewcu. Po II wojnie rolnik, prowadzący gospodarstwo ogrodnicze w Sttelle pod Hamburgiem. Pasjonat historii i poszukiwacz zaginionych dzieł sztuki.- największą jego pasą była Bursztynowa Komnata. Poszukiwania  doprowadziła go do ruiny – zadłużył się, sprzedał dom. Sam zaś przemienił się w szaleńca opętanego obsesją poszukiwań.  W 1987 roku znaleziono jego zwłoki, ze śladami noża w brzuchu-   nie wiadomo czy zginął z rąk morderców, czy śmiercią samobójczą.

Mimo,  że pierwsza wizyta trwała tylko kilka dni bardzo szybko udało mi się nawiązać dobry kontakt z legendarnym poszukiwaczem, który wśród swoich kolegów miał opinie skrytego i niedostępnego współpracownika. Pretekstem do rozmów o skarbach stała się wizyta w Forcie nr 3. To największy spośród dziewiętnastowiecznych fortów w Królewcu. Okazało się, że na jego terenie, a dokładnie w jednej z kaponier rewersowych Owsianow wiele lat temu  odnalazł bezcenne zbiory archeologiczne jednego z muzeów.  Artefakty były po prostu porozrzucane po wnętrzach  budowli. I nikomu nie przyszło do głowy, że powyginane w różne strony blaszki to biżuteria z epoki brązu! W jednej z wieczornych rozmów, od skarbu w Forcie Fryderyk Wilhelm płynnie przeszliśmy do innych ciekawych znalezisk. Ba! Zaplanowaliśmy nawet wspólna akcję poszukiwawczą w okolicach pasa granicznego w pobliżu którego – po rosyjskiej stronie – Owsianow, korzystając ze wskazań dwóch byłych niemieckich oficerów odnalazł część archiwum IV Armii. Podobny depozyt ma się znajdować po polskiej stronie granicy. – Skarbów jest u Was bardzo dużo! – stwierdził w pewnym momencie Awenir – Gdy następnym razem przyjedziesz pokaże ci kilka i to z twojej okolicy – szeroko uśmiechną się na pożegnanie, pokazując cały rząd srebrnych zębów – Kilka z nich pochodzi z archiwum Steina. Muszę poszukać ich w  dokumentach. Mimo olbrzymiej ciekawości postanowiłem nie naciskać. I uzbroić się w cierpliwość. Tym bardziej, że kolejny wyjazd do Kaliningradu  planowany był za kilka tygodni.

Hrabia z Lichtenstein i tajemnicza śmierć

hrabia

Hrabia Eduard von Falz-Fein- urodzony  w 1912 roku, w jednym z majątków na terenie obecnej Ukrainy. Biznesmen, sportowiec i filantrop, finansujący poszukiwania Bursztynowej Komnaty.  Zasłużony dla ratowania i poszukiwania dzieł sztuki, od końca pierwszej wojny światowej obywatel Liechtensteinu. Obiecał milion dolarów dla osoby, która wskaże miejsce ukrycia Bursztynowej Komnaty. W 2012 roku obchodził hucznie swoje setne urodziny- cały czas cieszy się dobry zdrowiem!

Do kolejne wizyty w Królewcu postanowiłem się dobrze przygotować. Zaintrygowała mnie sprawa tajemniczego archiwum, z którego miały pochodzić informacje o skarbach na terenie obecnej Polski. Nazwisko Steina nie było mi obce – wszak ogrodnik mieszkający pod Hamburgiem  jest uważany za jednego z najważniejszych poszukiwaczy skarbów w Europie. Urodzony w przedwojennym Królewcu, wręcz oszalał na punkcie poszukiwań Bursztynowej Komnaty.

A przy okazji szukania bursztynowego cudu świata, stworzył bazę danych o innych zaginionych dziełach sztuki. Kilka nawet odnalazł! Jego osobistym protektorem był inny   poszukiwacz hrabia Eduard Alexandrowitsch von Falz-Fein, potomek rosyjskich emigrantów i milioner mieszkający w Lichtensteinie. Georg Stein niestety nie odnajdzie Bursztynowej Komnaty. Popełnił samobójstwo w bardzo tajemniczy sposób – wbijając sobie w brzuch kilkanaście razy nóż… Jego bezcenne archiwum – o czym wcześniej nie wiedziałem – zostało wykupione od dzieci Steina przez hrabiego. Falz-Fein ofiarował je w 1988 roku, poprzez ambasadę radziecką w Szwecji, kaliningradzkim poszukiwaczom z Funduszu Kultury.  Owsianow był obecny przy otwieraniu przesyłki, gdy dotarła do Królewca. I później wielokrotnie z archiwum korzystał. Kilka lat późnej okazało się, że do Królewca dotarła tylko część materiałów zgromadzonych przez Steina. Inni niemieccy poszukiwacze przekazali Owsianowowi kolejnej kopie dokumentów z kolekcji, w tym mapę na której „szalony” poszukiwacz zaznaczył miejsca prawdopodobnego ukrycia wielu skarbów. Gdy więc po kilku miesiącach ponownie spotkałem się z Owsianowem, wiedziałem o co go zapytać.

Wolińskie skarby

Karta opisująca wspomniany skarb, który dosłownie został rozsypany po podłodze fortowej kaponiery. Zdjęcie z archiwum Awenira Owsianowa.

Karta opisująca wspomniany skarb, który dosłownie został rozsypany po podłodze fortowej kaponiery.
Zdjęcie z archiwum Awenira Owsianowa.

Podczas kolejnej wizyty zaprezentowaliśmy gubernatorowi  i radzie obwodu kaliningradzkiego wnioski z naszych dotychczasowych wizyt. I zaproponowaliśmy utworzenie w oparciu o  jeden  z fortów modelowego produktu turystycznego, który miał być pierwszym  krokiem na drodze do  ratowania i zagospodarowania całej twierdzy. Z Owsianowem spotkałem się dosłownie na kilkadziesiąt minut. Zgodnie z obietnicą przyniósł ze sobą kserokopie rożnych dokumentów; listów, fragmentów książek, wspomnień i urzędowych raportów, które były związane z obecnym terenem Polskim. Z dużą niechęcią pozwolił kilkanaście z tych dokumentów  sfotografować. W zamian otrzymał deklarację przesłania mu wybranych archiwaliów z jednego z niemieckich archiwów. – To żadna tajemnica. Ale część z nich nie sprawdzałem i nawet nie pamiętam skąd do mnie trafiły – powiedział w pewnym momencie Owsianow. – Listy są chyba z archiwum Steina. Albo z waszej… ambasady? Nie pamiętam… – dodał nie kryjąc smutku.

owsianow

Awenir Piotrowicz Owsjanow – urodzony w 1936 roku,  pułkownik w st. spoczynku. Absolwent Akademii Wojsk  Inżynieryjnych w Moskwie, wykładowca w szkole wojskowej w Kaliningradzie. Członek Kaliningradzkiej Ekspedycji Geologiczno-Archeologicznej – KEGA, a po jej likwidacji   wieloletni kierownik Wydziału Poszukiwań Zaginionych Dzieł Sztuki przy radzie kultury FR. Zmarł  17 grudnia 2014 roku.

Mocno uścisnął moją dłoń. Parę godzin później przejeżdżaliśmy przez przejście graniczne w Mamonowie. Wtedy przypomniałem sobie o skrytce z archiwum IV Armii. Zapomniałem! Zapomniałem poprosić Owsianowa o wskazówki, gdzie powinniśmy szukać części ukrytej po naszej stronie. Postanowiłem poprosić go o te dokumenty następnym razem.

Tajemniczy list z Berlina

W Świnoujściu wydrukowałem sfotografowane dokumenty i zacząłem je spokojnie czytać. W jednym z raportów była mowa o pałacu w Słobitach. W innym o poszukiwaniach na zamku w Pasłęku. W jakiejś notatce, pisanej ręcznie po rosyjsku, urzędnik meldował o odkryciu w Dąbiu stodoły z obrazami. Moją uwagę zwrócił kolejny list. Był napisany na maszynie po polsku. Autor proponował w nim wskazanie miejsca ukrycia cennego skarbu koło Wolina. List wysłano z Berlina. Wskazuje na to adres nadawcy wystukany na maszynie w lewym rogu listu:    Geisbergstraße 16, Berlin Schöneberg.  Autor listu podpisał się S. Kuchta… Skarb na Wolinie. Kuchta. Zaraz….skąd w mojej głowie to nazwisko? Przez kilka dni nie dawało mi to spokoju. Znałem przynajmniej jednego, ale słyszałem też podobne nazwisko w związku za jakąś historią związaną ze skarbami. Po kilku miesiącach nadarzyła się okazja do oglądnięcia reportażu z 1974 roku zrealizowanego przez Andrzeja Androchowicza dla Telewizji Szczecińskiej o skarbie Katedry Kamieńskiej.  Jeden z bohaterów reportażu w pewnym momencie relacjonuje: „Był tam również stangret o nazwisku Kuchta, który pełnił służę u hrabiego (..) ta trójka jeszcze przed przyjściem Rosjan zamurował za schodami wartościowe przedmioty rodzinne i kościele (..)”. Być może nawet relikwiarz św. Korduli!”. Oniemiałem. Dosłownie mnie zamurowało. Trafiony zatopiony panie Kuchta! To nie może być zbieg okoliczności!

Jakie były wojenne losy relikwiarz św. Korduli? Czy Kuchta z listu to ten sam tajemniczy Kuchta, który w 1945 roku ukrywał skarby rodziny von Flemingów? Gdzie ukryto najcenniejsze skarby katedry kamieńskiej? Czego szukało KBW w ruinach zamku Apenburg? Ciąg dalszy za tydzień. 

[author title=”Piotr Piwowarczyk” image=”https://www.swinoujskie.info/wp-content/uploads/2016/06/piotr-piwowarczyk.jpg”]Dyrektor Muzeum Obrony Wybrzeża, gospodarz Fortu Gerharda i Podziemnego Miasta na wyspie Wolin, prezes Świnoujskiej Organizacji Turystycznej. Społecznik zaangażowany w rozwój turystyczny miasta. Pasjonat i miłośnik historii – zwłaszcza militarnej. Od dziecka uwielbiał zaglądać do starych strychów, piwnic i kościelnych wież, szukając śladów przemijającego czasu.[/author]

 

 

 

Czytaj dalej
3 komentarze

3 Comments

  1. jw temu

    18 lipca 2016 na 18:30

    ciekawe.. zawsze mi sie wydawało że Piaski są tuż koło Troszyna…. zaledwie kilkaset metrów od tej „trasy ewakuacji”….

  2. mgr Marcin Sądecki UAM Poznań temu

    18 lipca 2016 na 18:29

    Znany przepisywacz p. Klasik w swoich wywodach na temat skarbca nie dotarł do nawet jednego (SIC) nowego dokumenty, świadka czy zdarzenia. Odtwórczo przepisywał to co napisali inni- w 1980 roku! No cóż, dziś już wiemy że zajęty był w tym czasie innymi zajęciami- donoszeniem między innymi na proboszcza katedry,jednego z poszukiwaczy skarbca.

  3. J.M. temu

    18 lipca 2016 na 17:12

    Pozwolę sobie dorzucić opinię na temat możliwości ukrycia relikwiarza w Świnoujściu autorstwa Mariana Klasika: ” W pewnym momencie rozpowszechniano wersję, że skarbiec został ukryty na Rozwarowskich Bagnach lub w jeziorze Piaski. Jest to jednak mało prawdopodobne, bowiem droga ewakuacyjna w kierunku Wolina nie prowadziła w ich pobliżu. A już ocierające się o fantazję były twierdzenia, że przedmioty ze skarbca katedralnego trafiły da Świnoujścia, a stąd do Ameryki Południowej, prawdopodobnie do Paragwaju (sic!)” – cytat za: „Archeologia Żywa” 2010, nr 5, s. 62.

Zostaw odpowiedź

Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

Lokalne

Noc Sów 2023 w Wolińskim Parku Narodowym

Opublikowano

w dniu

Noc Sów pachnie już wiosną i budzącym się życiem, a wieczorny spacer skrajem lasu może okazać się bardziej pasjonujący niż myślimy.

To bardzo aktywny czas dla większości naszych sów. Są w trakcie okresu godowego – i pohukują tak że włos jeży się na głowie – albo pióra oczywiście. Sowom z podniecenia – innym mieszkańcom lasów z przerażenia…

Woliński Park Narodowy wspólnie z Europejskim Funduszem Rozwoju Wsi Polskiej – Centrum Współpracy Międzynarodowej w Grodnie, zapraszają wszystkich sympatyków ornitologii do wzięcia udziału w Nocy Sów 2023.

 

Koordynatorem Ogólnopolskim Akcji jest Stowarzyszenie Ptaki Polskie. Wydarzenie odbędzie się w dniach 24 i 25 lutego 2023 r. wg harmonogramu przedstawionego na plakacie. W programie m. in. prelekcja o biologii i zwyczajach sów, wystawy, quizy przyrodnicze o sowach, nasłuchiwania sów w terenie – w wybranych punktach terenowych parku.

Wszystkich uczestników zapraszamy do udziału w Akcji, włączenia się w aktywne rozpoznawanie głosów sów i wymianę doświadczeń przy grillu. Na wydarzenie obowiązują zapisy.

Czytaj dalej

Lokalne

Piłka koszykowa chłopców w ramach liceliady 2022/2023

Opublikowano

w dniu

W środę 8 lutego w hali sportowej Uznam Arena przy  ulicy Grodzkiej 5 odbyły się  Mistrzostwa Miasta Świnoujście w Piłce Koszykowej  Chłopców  w ramach Licealiady.

Organizatorem turnieju był  Ośrodek Sportu i Rekreacji „Wyspiarz” w Świnoujściu. Do rozgrywek przystąpiło sześć zespołów ze świnoujskich szkół średnich:   LO MIESZKO, CEZiT, ZSM, CKZiU, LOGOS, WZDZ. Turniej rozegrano systemem „ pucharowym”, z podziałem na dwie grupy. Zwycięzcy grup rozegrali mecz o miejsce pierwsze w turnieju, a zespoły z miejsca drugiego, mecz o miejsce trzecie. Spotkania dostarczały wielu ciekawych akcji, można było podziwiać umiejętności koszykarskie, duże  zaangażowanie i grę do ostatniej minuty.

Po bardzo wyrównanej rywalizacji:

I  miejsce  –  Centrum Edukacji Zawodowej i Turystki w Świnoujściu
II miejsce  –  Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Integracyjnymi im. Mieszka I w Świnoujściu
III miejsce – Wojewódzki Zakład Doskonalenia Zawodowego w Świnoujściu
IV miejsce  –  Zespół Szkół Morskich im. inż. Eugeniusza Kwiatkowskiego w Świnoujściu
V miejsce  –  Zachodniopomorskie Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Świnoujściu
VI miejsce  –  I Liceum Społeczne Fundacji LOGOS ul. Grunwaldzka 47 w Świnoujściu

Pierwszy zespół reprezentować będzie nasze miasto w Mistrzostwach Województwa. Na zakończenie turnieju każda drużyna otrzymała okolicznościowe puchary ufundowane przez Ośrodek Sportu i Rekreacji „Wyspiarz”.

Foto: OSiR Wyspiarz 

Czytaj dalej

Lokalne

Świnoujscy uczniowie znają już zasady bezpieczeństwa w trakcie ferii zimowych

Opublikowano

w dniu

W okresie zimowym funkcjonariusze Komendy Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej w Świnoujściu prowadzą działania na rzecz bezpieczeństwa w trakcie ferii zimowych na terenie powiatu Świnoujście.

W obiektach oświatowych prowadzone są prelekcje o charakterze informacyjno-edukacyjnym. Poruszane są tematy bezpieczeństwa jak i udzielania pierwszej pomocy.

Ponadto Koment Miejski Państwowej Straży Pożarnej w Świnoujściu sprawuje nadzór nad przestrzeganiem przepisów przeciwpożarowych oraz opiniuje obiekty, w których organizowany jest wypoczynek dzieci i młodzieży na terenie powiatu Świnoujście.

 

Zdjęcia: KM PSP w Świnoujściu

Czytaj dalej

Lokalne

Do końca sezonu grzewczego trwać będą kontrole dronem

Opublikowano

w dniu

Świnoujscy strażnicy miejscy wraz z policją do końca sezonu grzewczego kontynuować będą kontrole dronem wyposażonym w system obserwacji i analizy powietrza „SOWA”. W kilka sekund urządzenie może skontrolować skład chemiczny dymu unoszącego się z kominów. Tam, gdzie wykaże szkodliwe pyły, interwencja może skończyć się wystawieniem mandatu.

– W sezonie zimowym częściej docierają do nas skargi mieszkańców na jakość spalanego opału i związane z tym uciążliwości – mówi Rafał Marciszewski, komendant Straży Miejskiej w Świnoujściu. – Wydobywające się z kominów kłęby dymu mogą stanowić sygnał, że właściciel posesji zanieczyszcza środowisko. Dzięki dronowi, w krótkim czasie możemy sprawdzić skład dymu u źródła, tuż nad kominem. Urządzenie jest bardzo dokładne. – Wystarczy, że dron znajdzie się w pobliżu komina i już po kilku sekundach jesteśmy w stanie stwierdzić czy zawartość pyłów przekracza dopuszczalne normy. Interwencja odbywa się natychmiast. Za palenie w piecach niedozwolonymi materiałami grozi mandat do 500 złotych.

„SOWA” to mobilne laboratorium, które umożliwia wykonanie odczytów bezpośrednio przy źródle zanieczyszczenia. Stacja pomiarowa mierzy poziom stężenia w powietrzu szkodliwych substancji, m.in. pyłów PM1, PM10 i PM2,5 a także formaldehydu HCHO czy chlorowodoru. Stacja pobiera próbki za pomocą pomiarowych sond. Dron może również obszarowo monitorować jakość powietrza, co pozwala na wytypowanie rejonów szczególnie dotkniętych zanieczyszczeniami. Specjalistyczny dron obsługiwany jest przez przeszkolonych funkcjonariuszy policji, przy wsparciu Straży Miejskiej. Sprzęt użyczony został Komendzie Miejskiej Policji w Świnoujściu, więc badanie czystości powietrza nie jest jego jedynym zadaniem.

Czytaj dalej

Lokalne

Przekazanie obowiązków dowódcy 8 Flotylli Obrony Wybrzeża. Zobacz zdjęcia!

Opublikowano

w dniu

W czwartek, 9 lutego, w Porcie Wojennym w Świnoujściu miało miejsce uroczyste przekazanie obowiązków dowódcy 8 Flotylli Obrony Wybrzeża. Kontradmirał Włodzimierz Kułagin po blisko dwóch latach dowodzenia świnoujską flotyllą zdał obowiązki, a dowodzenie 8FOW objął komandor Piotr Sikora.

Zgodnie z decyzją Ministra Obrony Narodowej kontradmirał Włodzimierz Kułagin został wyznaczony na stanowisko Szefa Zarządu Uzbrojenia Inspektoratu Marynarki Wojennej w Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych. Nowym dowódcą 8 Flotylli Obrony Wybrzeża został komandor Piotr Sikora.

Uroczystość przekazania obowiązków rozpoczęła się od parady burtowej. Oficerowie zdający i obejmujący obowiązki, w towarzystwie zaproszonych gości, przyjęli z pokładu motorówki hydrograficznej MH-1 paradę burtową okrętów stacjonujących w Porcie Wojennym Świnoujście. Złożono również wiązankę kwiatów pod pomnikiem „Tym, którzy przywrócili Pomorze macierzy”. Na uroczystej zbiórce pododdziałów flotylli, meldunek o zdaniu i przyjęciu obowiązków przyjął Inspektor Marynarki Wojennej wiceadmirał Jarosław Ziemiański. 

„W trakcie mojej kadencji na stanowisku dowódcy 8FOW przyszło nam wspólnie realizować wiele poważnych zadań. Jednym z nich był wkład Flotylli w zapewnienie bezpieczeństwa infrastruktury krytycznej w województwie Zachodniopomorskim. Mam tu przede wszystkim na myśli gazoport oraz rurociąg Baltic-Pipe, instalacje kluczowe dla bezpieczeństwa i funkcjonowania kraju. Cieszę się, że Flotylla ma siły i środki do realizacji tych zadań.” – wspomniał w swoim przemówieniu ustępujący ze stanowiska kontradmirał Włodzimierz Kułagin oraz podziękował wszystkim, z którymi przyszło mu służyć: „Panie i Panowie oficerowie, podoficerowie, marynarze i pracownicy 8 Flotylli Obrony Wybrzeża, dziękuję za wspólną służbę. Życzę wszystkim satysfakcji z dalszej służby oraz wielu sukcesów. (…) Panie Komandorze Sikora życzę powodzenia na stanowisku dowódcy 8 Flotylli Obrony Wybrzeża i dowódczego szczęścia. Przekazuję Panu Flotyllę w gotowości do realizacji każdych zadań z profesjonalną i wyszkoloną załogą.”

„Jestem przekonany, że wspólnie będziemy dalej szli właściwym kursem. Czasem to morze będzie spokojne, a czasem wzburzone, ale przecież nic tak dobrze nie kształtuje charakterów i buduje profesjonalizmu jak te wzburzone wody.”  – powiedział w swoim przemówieniu dowódca 8FOW komandor Piotr Sikora zwracając się do nowych podwładnych.

Na zakończenie wyraził uznanie za czas dowodzenia flotyllą przez kontradmirała Kułgina: „Chciałbym podziękować mojemu poprzednikowi – Panu kontradmirałowi Włodzimierzowi Kułaginowi. To w duże mierze jego zasługa, że Flotylla jest dzisiaj w tak doskonałej formie i z takimi perspektywami. Panie Admirale, życzę powodzenia i satysfakcji na nowym stanowisku służbowym.”

***

Komandor Piotr Sikora 

urodził się w 1969 roku w Paczkowie, w województwie opolskim. Jest absolwentem Wydziału Nawigacji i Uzbrojenia Okrętowego Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni, podyplomowych studiów w zakresie zarządzania i dowodzenia siłami morskimi w AMW oraz podyplomowych studiów polityki obronnej w amerykańskiej Naval War College w Newport. Ukończył także szereg kursów specjalistycznych w kraju i za granicą m.in. w belgijsko-holenderskiej Szkole Wojny Minowej w Ostendzie (Belgia) oraz łotewskiej Akademii Obrony Narodowej w Rydze (Łotwa).

Po ukończeniu Akademii Marynarki Wojennej w 1994 roku rozpoczął zawodową służbę wojskową w 13 Dywizjonie Trałowców, ówcześnie 9 Flotylli Obrony Wybrzeża w Helu. Od tego czasu przez kolejne lata jego kariera była ściśle związana z prowadzeniem działań z zakresu walki minowej, ze szczególnym uwzględnieniem działań przeciwminowych. W czasie służby w dywizjonie przeszedł wszystkie szczeble kariery okrętowej od stanowiska dowódcy działu okrętowego, po dowódcę grupy okrętów. Dowodził trałowcami ORP Śniardwy i ORP Mamry, a także niszczycielem min ORP Czajka. Pełnił także obowiązki dowódcy ORP Flaming w trakcie wydzielenia okrętu do udziału w zespole okrętów przeciwminowych NATO. Był również szefem sztabu – zastępcą dowódcy dywizjonu. Zwieńczeniem służby w 13 Dywizjonie Trałowców było objęcie dowodzenia jednostką w latach 2014 – 2018. 

Zajmował także szereg stanowisk w sztabach m.in. dywizjonu, Flotylli, Dowództwa Marynarki Wojennej, czy też Inspektoratu MW Dowództwa Generalnego RSZ. 

Komandor Piotr Sikora jako dowódca niszczycieli min dwukrotnie brał udział w Stałym Zespole Sił Obrony Przeciwminowej NATO Europy Północnej (MCMFORNORTH, obecnie SNMCMG1). W 2005 roku Piotr Sikora, wówczas komandor podporucznik, został skierowany do sztabu natowskiego zespołu, który pracował na estońskim okręcie dowodzenia ENS Admiral Pitka. Zdobyte w ten sposób doświadczenie wykorzystał w roku 2013, gdy przejął dowodzenie  i przez cały rok z pokładu okrętu ORP Kontradmirał X. Czernicki kierował działaniami Stałego Zespołu Sił Obrony Przeciwminowej NATO Grupa 1 (SNMCMG1). Był drugim w historii oficerem polskiej MW, któremu powierzono dowodzenie elitą sojuszniczych sił przeciwminowych. Za wyjątkowe zdolności dowódcze, został w 2015 r. wyróżniony „wojskowym Oskarem” – nagrodą „Buzdygana” przyznawaną przez miesięcznik „Polska Zbrojna”.

W latach 2013 – 2023 był mocno zaangażowany w program budowy nowoczesnych niszczycieli min dla Marynarki Wojennej RP. W budowie okrętów projektu 258 typu Kormoran II miał ogromy udział od etapu projektowania, aż po pomyślnie zakończony proces wdrożenia ich do służby.

Zgodnie z decyzją Ministra Obrony Narodowej z dniem 1 lutego 2023 r. został wyznaczony na stanowisko Dowódcy 8 Flotylli Obrony Wybrzeża.

 

Czytaj dalej

Lokalne

Nie parkuj na chodniku. Nie blokuj przejścia pieszym

Opublikowano

w dniu

Dostępność miejsc postojowych jest problemem ogólnopolskim. Samochodów wciąż przybywa, więc świnoujskim kierowcom ten problem nie jest obcy. Mimo ograniczonego ruchu turystycznego, funkcjonariusze straży miejskiej otrzymują zgłoszenia odnośnie nieprawidłowego parkowania pojazdów niemal każdego dnia.

– Straż Miejska istnieje po to, by współpracować ze społecznością lokalną – mówi Rafał Marciszewski, komendant Straży Miejskiej w Świnoujściu. – Rozumiemy problem z ograniczoną liczbą miejsc postojowych. Dlatego staramy się podchodzić do problemu zdroworozsądkowo i często pobłażamy kierowcom, którzy nieznacznie złamali przepisy. Jednak należy pamiętać, że pozostawienie pojazdu w sposób stwarzający zagrożenie dla pieszych, spotka się ze stanowczą reakcją funkcjonariuszy. 

Parkowanie w odległości mniejszej niż 10 m od przejścia dla pieszych, zwłaszcza w pobliżu szkól i przedszkoli, zastawianie chodnika w sposób uniemożliwiający przejście rodzicowi z małym dzieckiem czy osobie niepełnosprawnej zakończy się mandatem karnym. Należy pamiętać, iż chodnik jest częścią drogi przeznaczoną dla ruchu pieszych. Zatrzymanie i postój pojazdu na chodniku jest dopuszczony tylko przy spełnieniu warunków wynikających z art. 47 Ustawy Prawo o Ruchu Drogowym.

Tekst: Straż Miejska / BIK UM Świnoujście

Czytaj dalej
Reklama „Piotr
Reklama „PLAZA"
Reklama „PORT"
Reklama „IMPREZY"
Reklama

OGŁOSZENIA DROBNE

Reklama „sofa"
Reklama
Reklama
Reklama szafranski

Najczęściej czytane

© Copyright 2023, Wszelkie prawa zastrzeżone | swinoujskie.info | Red Top Media | ul. Cyfrowa 6, 71-441 Szczecin | Napisz do nas: redakcja@swinoujskie.info lub zadzwoń 510 555 524